یادداشت پانزدهمین فستیوال بین المللی فیلم کودکان آمریکا برای مستند آنا :

فیلم مستند آنا جاذبه سمعی بصری و نظم  و ترتیب خوبی دارد.

این فیلم یک نوع فیلم الهام بخش است که نشان می دهد در بدترین شرایط، مردم و به خصوص کودکان می توانند شاد باشند.

ما واقعا از تماشای این مستند لذت بردیم زیرا این فیلم یک داستان درباره پسربچه ای به همراه دوستانش است که در یک روستای تخریب شده در اثر زلزله زندگی میکنند. آنها یک گروه بچه مصم هستند که به دنبال پیدا کردن یک دستگاه تلویزیون هستند تا بتوانند بازی فوتبال در پیش را تماشا کنند. این بچه ها ابراز شادی و لذت می کنند برخلاف اینکه روستایشان خراب شده است. شما چشم اندازهایی از روستا و تعدادی از روستائیان بزرگسال  و شادی بچه ها را می بینید. 

فیلم آنا سینماتوگرافی، صدا و نماهای فوق العاده ای دارد. این مستند در یکی از روستاهای ایران (آذربایجان شرقی) به نام باجه باج اتفاق می افتد. نکته قابل توجه اینجاست که بچه ها خودشان کنترل تصویر و صدا را برعهده دارند که نگاهی اجمالی به مصیبت زندگیشان ایجاد میکند. تعاملات کارگردان (عسل غریب) با کودکان و دیگر روستاییان بینش اضافی به واقعیت های مقابله با یک فاجعه بزرگ طبیعی فراهم می کند. یک صحنه در این فیلم ما پیدا کردیم که به طور خاصی جالب بود، این صحنه مکالمه بین اکبر ( پسربچه ای که در ابتدا فیلمبرداری میکند) و دوستش رضاست. آنها در حال بحث کردن درباره گرفتاری روستایشان  و درباره مجازات خداوند به دلیل روزه نگرفتن روستائیان در ماه رمضان است. زبان جالب فیلم مناسب کودکان است و ما این فیلم را مناسب برای  سن 8 تا 18 سال توصیه میکنیم.