کامران شیردل، متولد 1318 در تهران و فارغ التحصیل مرکز تحقیقات سینمای است، تعداد آثار ساخته شده وی بیش از 100 اثر است.
او موسس جشنواره سینمای مستند کیش است و اولین ایرانی است که نشان شوالیه هنر و فرهنگ ایتالیا را دریافت نموده است.
شیردل، در 18 سالگی به ایتالیا رفت و در رشته معماری و شهرسازی دانشگاه رم مشغول به تحصیل شد. به خاطر علاقه به سینما درحالی که سال چهارم تحصیل خود را می گذراند، در کنکور مرکز تحقیقات سینمایی رم شرکت کرد و به عنوان نخستین ایرانی پذیرفته شد. او در این مرکز که یکی از معتبرترین مدارس سینمایی اروپاست زیر نظر اساتیدی مانند نانی لوی(کارگردانی)، ماریا رزادا(تدوین)، جولیو چزاره کاستلو(تحلیل فیلم) و مونته سانتی(تاریخ سینما) سینما را آموخت، در این کلاسها، کارگردانان معتبری مثل پیرپائولو پازولینی، میکل آنجلو آنتونیونی، فدریکو فلینی، روبرتو روسلینی، روبر برسون، اورسن ولز، رنه کلر، حاضر می شدند و با دانشجویان به بحث و گفت و گو می نشستند.
شیردل در سال 1343 از مرکز تحقیقات سینمایی رم فارغ التحصیل شد و فیلم آئینه ها را به عنوان پایان نامه ساخت. او در فیلم کتاب آفرینش که در استودیوهای چینه چیتا رم ساخته می شد، به عنوان دستیار کارگردان با جان هیوستون همکاری کرد و در سال 1344 به ایران بازگشت. نخستین مستندش در ایران-بوم سیمین- را در همین سال کارگردانی کرد. در همین سال ندامتگاه را هم برای وزارت فرهنگ و هنر کارگردانی کرد. یک سال بعد تهران پایتخت ایران است و قلعه را ساخت که وزارت فرهنگ و هنر آن ها را توقیف کرد و در سال 1359 نگاتیوهایشان پیدا شد و تکمیل شدند. قلعه که حتی فیلمبرداری اش نیمه تمام مانده بود، با عکس های مرحوم کاوه گلستان تکمیل شد. دو فیلم ناتمام نوروز و آخرین گل را در سال 1346 ساخت و در سال 1347 حماسه روستازاده گرگانی یا اون شب که بارون اومد را کارگردانی کرد. این فیلم تا 1353 در محاق توقیف بود و در این سال در سومین جشنواره فیلم تهران به نمایش درآمد و پس از به دست آوردن جایزه بهترین فیلم دوباره توقیف شد.
شیردل در سال 1351 نخستین فیلم سینمایی خود را با نام "صبح روز چهارم" با برداشتی آزاد از فیلم "از نفس افتاده" (ژان لوگ کدار) را آماده نمایش کرد و در همان سال 6 جایزه جشنواره سپاس را به خود اختصاص داد.
دومین تجربه سینمایی او با نام دوربین که برداشتی آزاد از نمایشنامه بازرس کل نیکلای گوگول بود، پس از فیلمبرداری 25 دقیقه از سوی تهیه کننده(کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان) توقیف شد. محمدرضا اصلانی فیلم را با اسم چنین کنند حکایت در سال 56 تکمیل کرد که نام شیردل در تیتراژ آن به عنوان فیلمنامه نویس آمده است. او در سال 54 مستند درباره سه کشور عربی ساخت که دوتای آن ها نیمه تمام ماند.
شیردل پس از انقلاب بیش از 100 مستند کوتاه و بلند صنعتی و تبلیغاتی ساخت و در سال 1378 جشنواره سینمای مستند کیش را تاسیس کرد. دو فیلم آخر او مستندهایی درباره جزیره کیش هستند.
در سال های اخیر بسیاری از جشنواره ها و مراکز فرهنگی جهان فیلم های او را به نمایش گذاشته و از او تقدیر به عمل آورده اند. از جمله جشنواره های سینمادورئل، لایپزیک، انستیتو فیلم بریتانیا، دانشگاه UCLA ، برنامه «سیمای شهر تهران» در پاریس، جشنواره سینمای مستند بیروت و جشنواره لوکارنو که در آخرین دوره خود در بخشی با عنوان Front News چهار مستند او را در میان 87 فیلم برگزیده 105 سال تاریخ سینمای جهان به نمایش گذاشت.
او در سال ۱۳۴۴ به ایران بازگشت و نخستین مستند خود در ایران با نام «بوم سیمین» (دربارهٔ نقرهکاری) و نیز «ندامتگاه» (به سفارش وزارت فرهنگ و هنر) را کارگردانی کرد.
وی یک سال بعد 1346 تهران پایتخت ایران است و قلعه (دربارهٔ منطقه شهر نو) را ساخت که وزارت فرهنگ و هنر آنها را توقیف کرد. در سال ۱۳۵۹ نگاتیوهای این فیلم پیدا و با عکسهای کاوه گلستان تکمیل شد.
وی دو فیلم ناتمام نوروز و آخرین گل را در سال ۱۳۴۶ ساخت و در سال ۱۳۴۷ «حماسه روستازاده گرگانی» یا اون شب که بارون اومد را کارگردانی کرد. این فیلم که تا ۱۳۵۳ در توقیف بود، در سومین جشنواره فیلم تهران به نمایش درآمد و پس از به دست آوردن جایزه بهترین فیلم دوباره توقیف شد.
عضو سابق هیات مدیره انجمن مستندسازان سینمای ایران
فیلم ها :
- تنهایی اول ۱۳۸۰−۸۱ ۱۸ دقیقه بتاکم-رنگی برنده جایزه فیکه پرتغال
- گهواره خورشید ۱۳۷۸−۷۹ ۴۵ دقیقه بتاکم-رنگی (حدود ۴۰ مستند صنعتی ۱۳۷۰−۷۸ کوتاه و نیمه بلند)
- پلی اکریل ۱۳۶۹−۷۰ ۳۵ دقیقه رنگی
- فولاد مبارکه ۱۳۶۹ دو نسخه ۱۷و۷۰ دقیقه ای رنگی
- طرح گناوه ۱۳۸۰−۸۱ ۴۵ دقیقه رنگی برنده جایزه اولین جشنواره فیلم های کوتاه و جشنواره رشد
- گاز، آتش، باد ۱۳۶۳−۶۵ ۴۵ دقیقه رنگی برنده جایزه بخش جغرافیا از جشنواره رشد
- حدود ۷۰ مستند صنعتی و تبلیغاتی ۱۳۵۵−۶۳
- دوربین ۱۳۵۴−۵۵ - سینمایی نا تمام
- شیخ نشین فجیره ۱۳۵۴ - - نا تمام
- کویت ۱۳۵۴ - - نا تمام
- دوبی ۱۳۵۴ ۴۵ دقیقه رنگی -
- صبح روز چهارم ۱۳۵۰−۵۱ - سینمایی برنده ۶ جایزه از جشنواره سپاس
- پيكان ۱٣٤٨ ٢٢ دقیقه رنگی
- اون شب که بارون اومد ۱۳۴۷ ۳۵ دقیقه سیاه و سفید برنده جایزه بزرگ سومین جشنواره بینالمللی فیلم تهران به عنوان بهترین فیلم کوتاه به مفهوم مطلق
- نوروز46 ۱۳۴۶ - - نا تمام
- آخرین گل ۱۳۴۶ - - نا تمام
- قلعه ۱۳۴۴−۵۹ ۱۸ دقیقه سیاه و سفید برنده جایزه فیپرشی از جشنواره کراکو لهستان(۱۹۸۱)، فیلم برگزیده جشنواره میلاد
- تهران پایتخت ایران است ۱۳۴۴−۵۹ ۱۸ دقیقه سیاه و سفید به نمایش درآمده در جشنواره های میلاد(اولین جشنواره سینمایی جمهوری اسلامی ایران، ۱۳۵۹)، کراکو، مسکو، لایپزیک، فلورانس و کلکته
- ندامتگاه ۱۳۴۴ ۱۱ دقیقه سیاه و سفید -
- بوم سیمین ۱۳۴۴ ۱۸ دقیقه سیاه و سفید
- آئینه ها ۱۳۴۳ ۱۰ دقیقه سیاه و سفید برنده دیپلم افتخار از جشنواره مدارس سینمایی جهان در توکیو(۱۹۶۵)
حضور در:
- اولین جشنواره سینمای مستند کیش(دبیر جشنواره)
- دومین جشنواره سینمای مستند کیش(دبیر جشنواره)
- سومین جشنواره سینمای مستند کیش 1380 (دبیر جشنواره)
- چهارمین جشنواره سینمای مستند کیش 1381 (دبیرجشنواره)
- بیست و یکمین جشنواره فیلم رشد 1370 ( داور جشنواره)
- بیست و چهارمین جشنواره فیلم رشد 1373 (داور جشنواره)
- بیست و پنجمین جشنواره فیلم رشد 1374 (داور جشنواره)
- سومین جشنواره جهانی فیلم تهران 1353 (اون شب که باران آمد)